Ya Siz?

Biz erkekler…

Samimi değiliz!

Umarsızız çünkü.

Senede bir gün kadınlara methiyeler düzüp hediyelere boğarak senede her gün tecavüz ve ölüm haberlerini vermekle kutlanmaz kadınlar günü.

Sevilmiyorsak, sayılmıyorsak, öfkemiz kime?

Öfkemizi bastıramayacak kadar acizsek, ve gerçekten yürekliysek, gücümüzü, yetene değil, kendimize ispat edelim önce. İlla da vuracaksak ilk kendimize vuralım, bıçaklayacaksak ilk kendimize sokalım o bıçağı.

Bizi sevemeyen, bizi sayamayan mıdır şiddetle cezalandırılması gereken?

Tehditle, korkuyla, acıyla kimi mutlu edebildik bugüne kadar?

Kadın olsun, çocuk olsun, yaşlı olsun, engelli olsun, hayvan olsun…tüm mazlumlara uygulanan şiddet ve bu şiddete karşı yaptırımların gücü, kesinlikle toplumların uygarlık seviyesinin bir ölçüsüdür. İlk insanların bile, bu kadar vahşi, bu kadar merhametsiz olabileceğine inanabiliyor musunuz?

Ve siz…kadınlar…

Protesto edin şu Dünya Kadınlar Günü’nü!

Ne kadar zavallı durumda olduğunuzu toplumca kabul ettiğimizin ironik bir ifadesi değil midir? Dünya Erkekler Günü’nü duyanınız var mı?

Cezaların yetersizliğinden, caydırıcı olmadığından mı şikayet ediyorsunuz?

Şikayet ederek bir yere varamayacağınızı ne zaman göreceksiniz?

Sadece meclisimizde bile, kadın milletvekili oranında, dünyadaki 192 ülke içerisinde 117. sırada, Avrupa’da 37 ülke içerisinde ise sondan üçüncü sıradaymışız, bu sizi rahatsız etmiyor mu?

Erkek egemen toplumların sizi anlamasını, sizin adınıza ve sizin hayrınıza karar vermesini beklemeyin artık.

Hepimizin geleceğini kurtaracak olan sizlersiniz.

Kanunları düzenleyen yönetimlerde, yargıda, güvenlik güçlerinde, sayıca eşitlik sağlamadan,

okuyarak, cehaletle savaşarak, irade ve idarenin her makamında cesurca görev almadan,

haklarınızı koruyabilseydiniz, bu yazdıklarıma hep birlikte güler geçerdik bugün.

Ben gülebilmeyi çok özlüyorum. Ya siz?